Sweeney Todd

(sweeney todd(2007 

عنوان کامل :سویینی تاد،آرایشگر اهریمنی خیابان فلیت

 کاگردان : تیم برتن

ششمین فیلم مشترک تیم برتون و جانی دپ یه موزیکال جنایی بینظیر از کار در اومده.

داستان فیلم اقتباسیه از یه نمایش قرن نوزدهمی که پیش از این هم چند اقتباس دیگه تلویزیونی و سینمایی از اون ساخته شده و داستان آرایشگری رو روایت میکنه که قاضی شهر لندن برای به دست آوردن همسر زیبای اون،اونو از شهر تبعید میکنه و حالا آرایشگر پس از 15 سال برگشته به لندن تا انتقام بگیره و نه تنها از قاضی و همدستش بلکه از تمام مردم لندن.

شاید از نکاتی که برای تماشاگر عجیب باشه اینه که سویینی تاد براش فرقی نمیکنه مشتریش کی باشه(به غیر از یک استثنا که با بچه و همسر فرشته مانندش به مغازش اومدن)و همه رو با لذت فراوان جلادی میکنه.اما برای این موضوع هم مقدمه چینی شده و غیر از توضیحاتی که خانم لاوت میده که تموم مردم شهر در مقابل ظلم قاضی به خانوادش ساکت بودن در ابتدای فیلم با ترانه زیبای there's no place like London که در اون تاد لندن رو به یک حفره یا چاه تعبیر میکنه که داخلش حشرات و کرمها زندگی میکنن تکلیف مردم و شهر لندن رو مشخص میکنه و عنوان اهریمنی تاد در نام فیلم دلیل دیگه ای برای کارای اونه.

به هر حال به نظر من اینجا شاهد یکی از یهترین فیلمهای دهه گذشته هستیم.و یکی از دلالیش هم استفاده درست از تواناییهای ژانز موزیکاله اما حیف که زیاد شاهد فیمهای خوب در این ژانر نیستیم.فیلمهایی که دست کارگردان و فیلمنامه نویس توش حسابی برای خلاقیت بازه و خارج از قالب خشک بعضی ژانرها ،جادوی واقعی ترکیب سینما و موسیقی و آواز و رقص رو نمایش میده.نمونه موفق دیگه تو دهه اخیر شیکاگو بوده که اون هم واقعا شاهکاره.

عنوان بندی ابتدای فیلم در نوع خودش خیلی جالبه و فضای پر از قتل و خونریزی فیلم رو منتقل میکنه.

از صحنه های جالب جاییه که در ابتدای فیلم دوربین از بالا به اتاقی که بعدها آرایشگاه تاد میشه نزدیک میشه و همزمان که از پنجره یه صندلی خالی رو نشون میده ، نام تیم برتون روی تصویر میاد و یه قطره خون هم از آسمون میچکه به روی شیشه. هم میتونه اشاره ای باشه به اینکه قراره خیلی خونها رو این صندلی ریخته بشه و هم صندلی خالی نشانه ای از صندلی معروف کارگردانیه که با آمدن اسم تیم برتون میشه به این اشاره مطمئن شد و قطره خون هم که تکلیف کارگردانی رو در این فیلم روشن میکنه.

تمام آهنگ ها و آوازهای فیلم زیبا هستن مخصوصا صحبت کردن تاد با تیغ آرایشگریش که مدام اونو  my friend  خطاب میکنه و زیبا تر از همه ترانه ای که مایه های زیادی هم از طنز دراین فیلم جنایی داره جاییه که تاد و خانم لاوت طرح کشتار رو میریزن و قرار میشه با اجساد برای مردم غذا تهیه کنن و حالا خانم لاوت و تاد دارن نقش فروشنده و مشتری رو بازی میکنن و راجع به غذاها با طعمهای مختلفی از کشیش و معلم و گدا گرفته تا هنرمند بحث میکنن.

این دومین فیلم موزیکال جانی دپ بعد از crybaby بوده که اونجا فقط لب خونی کرده ولی تو این فیلم با تمرینات اختصاصی زیاد خودش تونسته بخونه و نامزد اسکار هم شده که مثل دوتا نامزدی قبلیش اسکار نصیبش نشده.

هلنا بونهام کارتر که همسر برتون هم هست تو این فیلم حامله بوده و علاوه بر تمرینات آواز یه دوره آشپزی هم گذرونده. 

لینک فیلم  در IMDB

ارزشگذاری فیلم: