صداها (1387)
نویسنده فیلمنامه: سعید عقیقی ، کارگردان: فرزاد موتمن
در
طبقه دوم یک ساختمان قتلی اتفاق می افتد،ساکنین طبقات دیگر متوجه صداهای این قتل و
مشاجره قبل از آن می شوند..
سه ماه
پیش وقتی فیلم صداها را دیدم در انتها حدس زدم بعید است چنین فیلمنامه پیچیده و
پازل گونه ای فاقد ایراد روایی و زمانی باشد.بار دیگر سکانسهای فیلم را مرور کردم
و با آوردن آنها روی کاغذ و توجه به نقاط زمانی مشترک و توالی منطقی اتفاقات متوجه
شدم مو لای درز ساختار غیر خطی این فیلمنامه نمی رود.باید سعید عقیقی رو به خاطر
این فیلمنامه تحسین کنم و منتظر کارهای بعدیش باشم..
پایان فیلم برایم تداعی کننده بازگشت ناپذیر گاسپار نوئه بود؛علاوه بر ساختار غیرخطی،پایان هر دو فیلم نمایش دهنده آغاز عشقی شیرین و
دوست داشتنیست،شروع شیرینی که باعث می شود مزه تلخ پایانی اش(که فبل از این شروع شیرین چشیده
ایم!)برایمان تشدید شود..
ارزشگذاری
فیلم:
|