قوی سیاه (2010)

کارگردان : دارن آرنوفسکی

نینا(ناتالی پورتمن) – رقاص باله - در انتظار به دست آوردن مهمترین نقش زندگی اش در "دریاچه قو"ست.رقاص اول این باله باید ایفاگر هر دو نقش قوی سفید و قوی سیاه باشد،به نظر کارگردان نمایش(وینسنت کسل) قوی سفید کاملاً مناسب نیناست اما خباثت و افسونگری قوی سیاه را وجود نینا کم دارد..

درون مایه فیلم را بسیار دوست دارم،داستان یک بازیگر که برای ایفای یک نقش چنان درگیر آن می شود که با حل شدن در آن،به خود نقش و در نهایت به نیستی می رسد.

آنچه دوست دارم به آن اشاره کنم شباهتهایی جالب بین این فیلم و فیلم قبلی آرنوفسکی یعنی کشتی گیر است.فیلمساز در هر دو اثر به پشت صحنه دو حرفه که تلفیقی از ورزش و هنر هستند نزدیکی می شود.(رقص باله در وهله اول شاید فقط هنر به نظر برسد اما بدون آمادگی جسمانی خاص محال است و کشتی کج هم که بخش مهمی از آن هنر نمایشی بودن است.)در هر دو فیلم با نکات جالبی که همیشه برایمان سوال بوده آشنا می شویم مانند آن تیغی که کشتی گیر برای زخمی کردن پنهان کرده و یا اینکه چطور رقاصان باله برای انگشتان پا حرکت می کنند.در هر دو،قهرمان فیلم در پایان به نوعی فدای هنر خویش می شوند و می میرند.در واقع هر دوی آنها وجود خویش را در هنرشان با ارزش می دانند و زندگی را فقط هنگامی که بر روی صحنه نمایش هستند می پسندند و در نهایت با گذاشتن تمام وجودشان بر روی صحنه،در محبوب خود به نیستی می رسند و شاید هم به جاودانگی همچون هنرشان می رسند.

آنچه که به نظرم می تواند نقص فیلم باشد صحنه هاییست که فیلم به سینمای وحشت نزدیک می شود،بحث حل شدن تدریجی در نقش پلید قوی سیاه باعث توهماتی می شود که قبل از مشخص شدن علت و ماهیت این توهمات،یادآور فیلمهای ترسناک است.

ارزشگذاری فیلم: 

لینک فیلم در IMDB