آرامش در حضور دیگران (1349)

نویسنده و کارگردان : ناصر تقوایی ، بر اساس داستانی از غلامحسین ساعدی

ملیحه و منیژه دو خواهر مجرد هستند که با کلفتشان زندگی می کنند تا اینکه پدرشان به اتفاق همسر جدیدش برای زندگی از روستا به شهر و نزد آن دو می آید..

مدتها بود نام این فیلم را به عنوان یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران و طلایه داران موج نوی سینمای ایران در دوران قبل از انقلاب شنیده بودم تا اینکه یک نسخه بی کیفیت از فیلم به دستم رسید.شاید یه بار دیگه تعریف و تمجیدهای مثبت بسیار از یک فیلم باعث شد توقعم از فیلم خیلی زیاد بشه و در نهایت با اثری روبرو شدم که ناامیدم کرد.ارزشهای فیلم مسلماً با متر و معیار آن زمان و در قیاس با فیلمهای به شدت فیلمفارسی آن دوران به چشم می آیند و گرنه در صورت فرض مواجهه با یک اثر بدون شناسنامه(اعم از تاریخ تولید و فضای غالب بر سینماها)،با فیلمی متوسط (البته خوشبینانه) روبرو هستیم.صحنه های معاشقه فیلم به طرز عجیبی غیرواقعی و مصنوعی نشان می دهند و توی ذوق می زنند،حتی فضای آن مهمانی شبانه هم چندان ملموس نیست.

در هر صورت ناصر تقوایی هیچگاه فیلمساز محبوبم نبوده اما به خاطر اینکه توجه و اهمیت زیادی برای اقتباس قائل است و به عنوان یک کارگردان سعی دارد بهتر کارگردانی کند تا اینکه خودش دست به قلم شود برایم قابل احترام است.

ارزش گذاری فیلم: