فیلمهایی که می بینیم..

یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..

فیلمهایی که می بینیم..

یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..

تنها دوبار زندگی می کنیم

تنها دوبار زندگی می کنیم (1386)

نویسنده و کارگردان : بهنام بهزادی

سیامک راننده مینی بوس و دانشجوی سابق رشته پزشکیست،او با دختری جوان که کوله اش را در مینی بوس جا گذاشته آشنا می شود..

نخستین فیلم سینمایی بهنام بهزادی به شدت از سوی منتقدین مورد توجه قرار گرفت و تحسین شد.داستان،شیوه روایت،فرم،شخصیتها و حتی عنوان فیلم همه و همه غیر معمول هستند.منتها در پایان چیزی که در ذهنم جا گرفت شباهت زیاد این فیلم به فیلمهای بوتیک و نفس عمیق بود(اولی بیشتر و دومی کمتر) هر دو فیلم از فیلمهای محبوب و ارزشمند دهه اخیر سینمای ایران هستند و نکات مشابه قابل تاملی در هر سه فیلم وجود دارد.شاید مهمترین آنها شخصیت آزاد،بازیگوش و رویایی دختری جوان باشد.مخصوصاً بین اتی فیلم بوتیک و دختر جوان این فیلم شباهتها بیشتر است.هر دوی آنها آشکارا با رویاپردازی ار حقیقت تلخ زندگیشان می خواهند فرار کنند.هر دوی آنها با وجود زندگی سختی که دارند همیشه لبخند بر لبانشان است.شباهتها بیشتر از آن است که بخواهم مثال بزنم،برای من هر دوی اینها یکی هستند.دختری که می خواهد شاهزاده افسانه ها(یا آوازه خوان قصه ها)باشد اما فقیرزاده ای بیش نیست.چه خوب که این دو شخصیت توسط دو بازیگر توانا و با استعداد ترسیم شدند و در یادها باقی ماندند.لبخند نگار جواهریان آنقدر شاد و شیرین است که مخاطب را نگران درون حقیقت تلخ او می کند.البته تفاوت بین این فیلمها هم کم نیست مثلاً ابهامات زندگی سیامک و روایت غیر خطی داستان(که در حقیقت داستان سیامک است) ما به ازایی در آن دو فیلم ندارد(همچنین تشخصی که مینی بوس در فیلم دارد)

- اما داستان بامزه ایه این جزیره آ..

- خوبی آدمهای غریبه اینه که مجبور نیستن به هم دروغ بگن


ارزش گذاری فیلم:

نظرات 5 + ارسال نظر
نیلوفر چهارشنبه 11 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 04:12 ب.ظ http://sedakanoonharekat.blogfa.com/

سلام!
دوست دارم این فیلم رو ببینم مخصوصا اینکه مورد توجه منتقدان هم قرار گرفته.
به وبلاگ سینمایی ما هم سر بزنید.
رفتید توی ژیوندها چون تخصصی به فیلم می ژردازید.
دوست داشتید ما را هم لینک توی ژیوندها بگذارید

ممنون
امیدوارم منظورتون پیوندها بوده باشه

میثم چهارشنبه 11 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 10:28 ب.ظ

یکی از بهترین فیلم هایی است که این چند ساله در سینمای ایران ساخته شده ، بازی سرد و تاثیر گذار آقاخانی و بازی گرم و دوست داشتنی جواهریان، تقابل شگفت انگیزی بود. فیلمنامه بسیار هوشمندانه بود و جذاب تر از اینها (برای من) جسارت کارگردان بود در ورود به حوزه ی خط قرمزها!

درست مثل تقابل بازی سرد و بی روح گلزار در نقش جهان و بازی گرم و پرحرارت گلشیفته در نقش اتی فیلم بوتیک..

محمد جمعه 13 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 09:12 ق.ظ http://1dinosaur.persianblog.ir

سلام
بنظر من این فیلم از بوتیک و نفس عمیق مدرن تره. فضای سورئال و نوع روایت فیلم اون را بسیار به یادماندنی تر از دو فیلم اخیر کرده . همچنین موسیقی استاد علیزاده یک نقطه قوت دیگر فیلمه.
در هرصورت ندیدن این فیلم اشتباه بزرگیه.
موفق باشی.

بله مدرن بودنش رو قبول دارم و همچنین دوست دارم اما من متوجه منظور شما از فضای سوررئال در این فیلم نمیشم.
در مورد موسیقی استاد عیزاده هم با شما کاملاْ موافقم..

محمد شنبه 14 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 08:26 ق.ظ http://1dinosaur.persianblog.ir

سلام
برای این گفتم سوررئال چون چنین داستانی بخصوص ماجرا های مربوط به دختر ( نگار جواهریان) بیشتر به رویا می ماند تا واقعیت.
ممنون از تمام مطالبتون!
سلامت باشید!

اما به نظر من فرار نگار جواهریان از حقیقت تلخ زندگی به رویاها و خیالبافی موضوع دیگریست.
به هر حال ممنون از لطفتان

پردیس چهارشنبه 2 شهریور‌ماه سال 1390 ساعت 02:50 ق.ظ

نگار جواهریان- با وجود ارزش زیادی که واسه بازیش قائلم همیشه- رسما "ادا"ی گلشیفته فراهانی رو در میاره تو این فیلم!!
به نظرم فیلمیه که باید تو بی دغدغه ترین حالت ببینیش و خوب ازش لذت هم ببری!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد