فیلمهایی که می بینیم..

یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..

فیلمهایی که می بینیم..

یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..

انجیل به روایت متی

انجیل به روایت متی (1969)

نویسنده و کارگردان : پیر پائولو پازولینی

محصول ایتالیا و فرانسه -  سیاه و سفید - 137 دقیقه

روایت زندگی عیسی پیامبر بر اساس انجیل متی (یکی از 4 کتاب انجیل)

در یک کلام باید بگویم فیلم ناامید کننده بود.

به هیچ وجه انتظار چنین اثر پیش پا افتاده ای را نداشتم.از همان اولین سکانس ها بی سلیقگی در انتخاب قاب ها و ضبط عکس العمل های بازیگران مشهود بود.نماهای درشتی که بی موقع و بیهوده مصرف می شوند و آن قدر تکرار می شوند که اگر در جای مناسب هم بخواهند استفاده شوند دیگر اثر خود را از دست داده اند.چهره های سرد و بی روح حضرت مریم و همراهش که انگار فقط منتظر رسیدن صحنه ای هستند که نوبتشان بشود نگران باشند یا خوشحال. زوم های بی ظرافتی که هرچند کم هستند اما به شدت توی ذوق می زنند و کاهنانی که با دیدن آنها به کاهنان سریال های وطنی امیدوار می شویم.

از اینها که بگذریم می رسیم به موعظه های حضرت عیسی که شاید 80 در صد فیلم به آن اختصاص داده شده باشد و چه زحمتی کشیده هنرپیشه بی نوا ،تا نیمی از کتاب مقدس را برای حواریون و مخاطبون حفظ و بازگو کند(آن هم با چه شور و حرارتی)

ارزش گذاری فیلم :

لینک فیلم در IMDB

نظرات 8 + ارسال نظر
ناجورها یکشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 01:32 ق.ظ http://www.najoorha.blogspot.com

سلام به رفقای خوبم
ابتدا در باب فیلم جارموش می نویسم :
مجید اسلامی شدیدا عاشق جارموشه و وقتی فیلم رو دیدم و خواستم دربابش بنویسم دیدم همه آنچه گفتنی ست رو او بسیار شورانگیز گفته . این روزها وقتی می بینمش ، تا حرف از جارموش به میون میاد چهره اش عوض می شه و گفتارش در بند حس ، که دیدن همچین حالتی از مجید تماما منطقی و نئوفرمالیست هم دور از ذهن و هم به شدت جذابه .
این فیلم مهر به کمال رسیدن جارموشه . چه در فرم و چه در محتوا .

اما فیلم پازولینی :
شاید باورتون نشه ، اما من این کار رو در سالن جهاد دانشگاهی رو پرده دیدم . 8 سال پیش .
در مورد نماهای درشت حق دارید که پس بزندتون . اما او همیشه در حال تجربه بود در سینما . بیش از اندازه ی اشعارش یا فیلمنامه نویسی یا حرفه ی مطبوعاتش .
می دونید این فیلم رو با هزینه ی شخصی ( گرچه با وجود تهیه کننده ) در یکی از روستاهای دور افتاده ی ایتالیا ساخت و اکثر افرادی که می بینیم روستاییان منطقه اند و نه بازیگر ؟
براتون عجیب نبود که تا قبل ساختن این کار، او رو در ایتالیا مرتد اعلام کردند ؟
موسیقی فیلم انتخابی از باخ و موزارت و بتهوونه و عجیب نیست که او مذهبی ترین قطعات اونا رو انتخاب کرده ؟
ما دچار قیاس این کار با عیسی اهل ناصریه ی زفیره لی نیستیم ؟ ولو ناخودآگاه ؟ یا نیم نگاهی به آخرین وسوسه های مسیح اسکورسیزی نداشتیم ؟
زیاده گویی شد . من فیلم رو دوست داشتم .

همیشه دوستدار : ناجور

در مورد محدوده های کنترل اصلا موافق نسیتم که کمال جارموش در فرم و محتوا باشه.تدوین زیبای گوست داگ با موسیقی اعجاب انگیز در زمان پرواز کبوترها رو فراموش کردین؟ من "مرد مرده" و "عجیب تر از بهشت" رو هم از این فیلم بیشتر دوست دارم.
**
در مورد فیلم پازولینی اینکه فیلم رو با هزینه شخصی ساخته یا در روستا و با نابازیگران ساخته و حتی تجربه اندوزی کرده باشه به نظر من توجیهی بر نواقص اثر نمیشه.من فیلم زفیره لی رو ندیدم تا باهاش مقایسه کنم و فضای فیلم اونقدر با اثر اسکورسیزی متفاوته که اصلا قابل مقایسه با اون نیست.

حسام یکشنبه 14 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 10:24 ق.ظ http://hessamm.blogsky.com

بهترین فیلمی که در این باره ساخته شده مصائب مسیح (مل گیبسون) هست. همه چیزش به نظر کاملا طبیعی میاد. حتی همه بازیگران به زبان عبری حرف می زنن. یادم نیست در این فیلم بازیگران به چه زبونی صحبت می کنن؟ ایتالیایی یا انگلیسی؟

البته من اون فیلم رو هم اصلا دوست ندارم.
اونجا شکنجه مسیح رو می دیدیم و اینجا موعظه های مسیح رو می شنویم..
زبان فیلم هم ایتالیایی بود.

همراز زحیمی دوشنبه 15 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 01:11 ق.ظ http://perspective-1991.blogfa.com

هادی جان مرسی از بازدیدت از وبلاگم.
وبلاگ خوبی داری، باز هم منتظر حضورت و نظرهای خوبت هستم.
ضمننا؛ متاسفانه فیلم انجیل به روایت متی را ندیدم به همین دلیل نظری راجع به پست نداشتم.

خوب باشید

میثم.ع چهارشنبه 17 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 01:37 ق.ظ http://playtime.blogsky.com

اولین جمله‌ی که در مورد فیلم به ذهن میاد "خسته کننده" است.
البته تجربه‌گری در سینما یک ویژگی‌است، اما نمی‌توان فیلمی را صرفا به خاطر تجربه‌گرایی‌اش ستود. با توجه به ویژگی‌های پازولینی در طول فیلم مدام منتظریم تا حرفی، نشانه‌ای، عقیده‌ای را بیان کند که انگشت به دهان بمانیم اما بی‌فیاده است، فیلم به نسخه‌ای شنیداری از انجیل می‌ماند.
ترجیح می‌دهم پازولینی را با "سالو" و آن سکانس شگفت‌انگیز پایانی به خاطر بسپارم.

سینا حبیبی چهارشنبه 24 شهریور‌ماه سال 1389 ساعت 02:16 ب.ظ http://killing-dogs.blogfa.com

سلام هادی جان ...
تعجب می کنم !!!
انجیل به روایت متی یک ستاره ؟؟؟!!!
نمای های درشت که بی مصرف استفاده می شود ؟؟؟؟
با شناختی که از پازولینی دارم ایشان استاد استفاده از نماهای درشت است !!!
بی شک انجیل به روایت متی بهترین ساخته درباره حضرت عیسی است .

محمد . م یکشنبه 4 مهر‌ماه سال 1389 ساعت 02:28 ب.ظ

در مورد فیلم انجیل به روایت متی ، خیلی بی انصافی کردین . قرار نیست نظر شخصیتون رو تحمیل کنین به این و اون . حداقل بگین به نظر خودتون فیلمه بدیه . این فیلم به سبک نئورئالیسم ساخته شده و بهترین فیلمیه که تا حالا در مورد مسیح دیدم . چون مسیح جدیدی که دارن به خوردتون می دن مسیح اروپاست . چشم آبی با موهای گندمی . ولی مسیح واقعی اینه . جوونی از فلسطین .

ممنون از نظرتون
اما باید بگم : 1-کسی قصد نداشته نظر خودش رو به کس دیگه تحمیل کنه و تمام مطالبی که هر کسی جایی میگه یا مینویسه مسلماً نظر شخصیه خودشه.
2- فکر نمی کنم ایراداتی که من از فیلم گرفتم به مسیح چشم آبی یا چشم مشکی ربطی داشته باشه دوست عزیز.فیلم واقعاً کسل کننده و هیچ معنای عمیقی هم به غیر از موعظه های انجیل در اون پیدا نمیشه.
فرم فیلم هم که من کلاً باهاش مشکل دارم.
البته نظر شما باز هم برای من محترمه،ممنون ..

تراویس یکشنبه 21 خرداد‌ماه سال 1391 ساعت 03:02 ب.ظ http://youtalkingtome.blogfa.com

به نظرم باید با یه پیش زمینه ای می رفتی سراغ "انجیل به روایت متی" ، با شناخت خود پازولینی . تو اگر فیلم های دیگه پازولینی رو دیده بودی از شلختگی و بی سلیقگی ظاهری این فیلم تعجب نمی کردی ، چون این یکی از مشخصه های فیلماشه (بغیر از مواردی مثل سالو و ماماروما که ساختار منسجم و مطمئن تری دارن) . تازه با این وجود به نظرم "انجیل ..." به نسبت سه گانه ی قرون وسطی پازولینی یا اقتباس های نمایشنامه ایش خیلی بهتر ساخته شده .
ضمن اینکه فرم ِ ساده ی فیلم اینجا کاملاً در خدمت هدفیه که پازولینی داره : تمرکز بر وجوه ِ ساده و مردمی ِ عیسی مسیح ، نه قداستش .

با این موافق نیستم که باید آثار قبلی یک فیلمساز رو دید تا فلان اثرش رو درک کرد من یک فیلم روبه عنوان یم فیلم مستقل و یک اثر هنری مستقل می بینم..
خیلی اوقات حس می کنم ارزش یک فیلم رو درک نکرده ام و شاید به خاطر ضعف بینش خودم با اون ارتباط برقرار نکرده باشم اما در مورد این فیلم پازولینی اصلاً چنین احساسی ندارم..
ممنون از نظرتون دوست عزیز

عرفان چهارشنبه 7 اسفند‌ماه سال 1392 ساعت 10:48 ب.ظ

در همین حد میفهمی .
برو بشین هالیوود ببین شما رو چه به پازولینی ها

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد