فیلمهایی که می بینیم..

یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..

فیلمهایی که می بینیم..

یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..

زیر درختان زیتون

زیر درختان زیتون

نویسنده و کارگردان : عباس کیارستمی

محصول 1372 ، 103 دقیقه

-  نامزد نخل طلای کن 1994

محمد علی کشاورز در نقش کارگردان، 1 سال پس از زلزله رودبار به حوالی آنجا رفته تا فیلمی بسازد که در آن زن و مرد جوانی زندگیشان را 1 روز پس از زلزله آغاز کرده اند .. 

        

مشخصه اصلی بیشتر فیلمهای کیارستمی تلفیق سخت و پیچیده واقعیت و فیلم است.در حقیقت کیارستمی مرز بین سینمای داستانی و مستند را به بازی می گیرد و در لذت بازی با چارچوب های  سینما و ژانر، تماشاگرش را نیز سهیم می کند.

از نکات زیبای فیلم می توان به مشکلات فیلمسازی نقش کارگردان فیلم(کشاورز) در ارتباط با نابازیگران اشاره کرد که به تکرار چندین باره یک پلان منجر می شود و صحنه های خاطره انگیزی ایجاد می کنند.وقتی شیرینی این تکرارها بیشتر می شود که کارکرد زیبایی هم پیدا می کنند و آن هم جاییست که بازیگر نقش حسین چندین بار در برداشت های متعدد به طاهره می گوید جوراب های من کجاست و غر می زند و باز به علت یک اشتباه در برداشت دوباره همان جمله ها را می گوید تا جایی که کارگردان استراحت کوتاهی به تیم می دهد و آنجاست که حسین به طاهره توضیح می دهد که آن جملات را به خاطر فیلم گفته و گرنه او از آن مردهایی نیست که نداند جورابش کجاست و سر زنش غرولند کند..

این تکرارهای متعدد یک پلان شرح حال مشکلات فراوان کیارستمی طی سالها کار با نابازیگران هم می تواند باشد.

- مشاهده چهره جوان جعفر پناهی در نقش واقعی اش در آن سالها(دستیار اول کارگردان) هم در نوع خود جالب است.  

ارزشگذاری : 

فیلم در IMDB

نظرات 4 + ارسال نظر
[ بدون نام ] دوشنبه 25 مرداد‌ماه سال 1389 ساعت 01:11 ق.ظ

در این فیلم چند ارجاع جالب به فیلم درخشان "خانه‌ی دوست کجاست" وجود دارد.
مهم ترینش جایی‌ایست که آقای دفاعی(معلم مدرسه‌ی "خانه‌ی..." جلوی ماشین منشی صحنه را می‌گیرد ( فامیل آن خانوم چی بود؟) و می‌گوید یک نقشی هم به ما بدهید.

بله آقای کیارستمی تو فیلماش به آثار قبلیش کم ارجاع نمیده ..
یا همون سکانسی که طاهره و حسین در لانگ شات از اون تپه مارپیچ"خانه دوست کجاست" بالا میرن ..

ناجورها دوشنبه 25 مرداد‌ماه سال 1389 ساعت 03:33 ب.ظ http://www.Najoorha.blogspot.com

سلام به رفقای خوبم میثم و هادی
پس از بازگشتن از سفر کاریم می بینم چهارتا فیلم دیدید یکی از یکی بهتر . پس از اولی شروع می کنم .

Life is a miracle :
اتمسفر فیلمهای کاستاریکا همیشه آکنده بوده از لحظات . لحظات ناب زندگی بر مبنای اصل لذت (همان اساس فلسفه ی اپیکور ی) و چقدر فیلمهای او سرشار از روح انسانی ست .

کلوزاپ و زیر درختان زیتون :
فقط در همین حد بگم با آرای تون موافق ام و در مورد کیارستمی و فیلمهاش کم گفته نشده و ، بله او فردی و کارگردانی بزرگ است .

ستاره ی درخشان :
این آخرین اثر جین کمپین هم به لحاظ روایت و فرم به پختگی شگفت آوری رسیده و چقدر این فیلم پر از صحنه های بدیع و با شکوهه .

رفته رفته دارم با وبلاگتون بیشتر و بیشتر (به قول محمد صالح علا) زلف گره می زنم .

دوستدار و ارادتمند شما رفقا : ناجور

ما هم دلمون واستون تنگ شده بود.
آخه بعد هر مطلب عادت کرده بودیم به خوندن نظرات شما..
خیلی لطف دارین

محسن چهارشنبه 27 مرداد‌ماه سال 1389 ساعت 12:27 ب.ظ http://filmamoon.blogsky.com

من اشتباهی جواب کامنت شما رو توی پستی از میثم نوشتم. اینه که اینجام مینویسم که ممنون از توضیح شما. درستش کردم.

خواهش می‌کنم.

میثم دوشنبه 17 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 01:12 ق.ظ

فیلمی مزخرف و سراسر گول زننده
کارگردانی که ادعاهای پوچ خود را به خورد بیننده ی روشنفکر زده می دهد تا او بشیند و دنبال نماد برای زیتون و درخت و ... بگردد.
فیلم هیچ حرفی ندارد و سراسر ادا و اطوار شبه روشنفکری است.
کیارستمی کمبود دارد و ترس از دیده نشدن.
کاش همان پناهی جوان کماکان میتوانست فیلم بسازد ... کاش

!!؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد