فیلمهایی که می بینیم..
یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..فیلمهایی که می بینیم..
یادداشتهای روزانه درباره فیلمهایی که می بینیم..Children Of Men
Children of Men(2006)
نویسنده(گروهی) و کارگردان : آلفنسو کوارن
محصول آمریکا،انگلستان و ژاپن
در سال 2027 میلادی جوانترین انسان های روی زمین 18 ساله اند.یعنی به دلایل نامشخص ژنتیکی از سال 2009 هیچ زنی حامله نشده و نسل انسان در خطر است.تمامی کشور های دنیا هم دچار مشکلاتی شده اند به طوری که از سراسر جهان سعی در مهاجرت به انگلستان را دارند و آنجا هم قوانین و مجازات شدیدی علیه مهاجرین اعمال میشود.
تئو قهرمان فیلم(که درست نفهمیدم چکاره مملکت است) طی حوادثی سعی در خارج کردن یه زن مهاجر به طرز غیر قانونی از مرز میکند اما بعد از کشته شدن همسر سابقش و تصمیم به کناره گیری متوجه میشود این زن سیاه پوست حامله است و گروه های مختلف سیاسی و آشوب طلب برای منافع خودشان سعی در به دست آوردن این زن و بچه اش دارند و تئو تصمیم میگیرد به زن باردار کمک کند.
با فیلم خوش ساختی مواجه هستیم.کارگردانی فیلم قابل قبول و تدوین و فیلمبرداری آن عالی است.اما فیلمنامه آن به نظر من ضعیف و قابل دفاع نیست.جالب اینکه فیلم برای 3 رشته تدوین،فیلمبرداری و فیلمنامه کاندید اسکار شده است.اصلا در طول داستان متوجه نمیشویم واقعا چرا انسان ها ناگهان عقیم شده اند و اگر هم قبول کنیم که دانشمندان فقط حدس می زنند عوامل گرمای زمین و آلودگی و لایه ازن و غیره بر مسائل ژنتیکی تاثیر گذاشته پس چطور زن سیاه پوست داستان باردار می شود و اگر هم به قول شخصیت های فیلم معجزه باشد چه منطقی داریم که همین یک مورد بیشتر اتفاق و معجزه نباشد و باز هم نسل انسان منقرض نشود.باز هم اگر این مسائل را کنار بگذاریم چه دلیل و اصلا لزومی وجود داشت که در این روایت از تهدید نسل انسان، تمامی ملت ها (فقط با یک توضیح کوتاه فیلم تبلیغاتی که از تلویزیون پخش میشود) با مشکلات نامشخصی مواجه شده باشند و جزیره انگلستان مکان خوب و قابل سکونتی باشد که مورد هجوم مهاجرین قرار بگیرد.
اما راجع به ارزش فیلمبرداری این فیلم فقط کافیست که طولانی ترین برداشت فیلم که 6دقیقه و 18 ثانیست رو با دقت نگاه کنیم.این برداشت از جایی شروع میشود که تئو و زن و بچه اش از ساختمان خارج شده و زیر آتش گلوله ها گرفتار گروه "ماهی ها" میشوند.این سکانس یکی از بهترین،زیباترین و مهیج ترین سکانس های جنگی بود که تا حالا دیدم.وقتی بار اول فیلم و این سکانس رو دیدم،چند دقیقه که از این برداشت گذشت متوجه شدم که مدتیه کات در فیلم ندیدم و با توجه به ریتم سریع فیلم و بار اکشن زیاد اون واقعا حیرت زده شدم.تماشای این فیلم حتی اگر مزخرفترین فیلمنامه رو هم داشته باشه به خاطر همین 6 دقیقه و 18 ثانیه واقعا می ارزه..
ارزشگذاری فیلم :
